Badania profilaktyczne – czy warto je robić?

Badania profilaktyczne nie tyle warto, co wręcz trzeba robić. Niejednokrotnie pozwalają one szybciej wykryć zagrożenie dla zdrowia lub życia człowieka, a także zebrać wiele cennych informacji na temat ogólnej kondycji organizmu. Powinny je wykonywać regularnie w szczególności osoby, w których rodzinach często występowały określone choroby, bądź znajdujące się w grupie ryzyka. Zawsze powinna przyświecać nam zasada, że lepiej zapobiegać, niż leczyć.

Które badania profilaktyczne warto zrobić?

Absolutnie podstawowym badaniem profilaktycznym, któremu warto poddawać się regularnie, jest z pewnością morfologia krwi opierająca się na analizie ilościowej i jakościowej erytrocytów, leukocytów, trombocytów i innych elementów morfotycznych. Pozwala ono wykryć cały szereg procesów chorobowych, infekcji, a także wszelkiego rodzaju stanów zapalnych.
Bardzo często zalecana przez lekarzy jest laboratoryjna analiza moczu, która dostarcza istotnych informacji na temat funkcjonowania wielu narządów organizmu. Ocenie podlegają tu przejrzystość, barwa, odczyn, zapach i inne właściwości moczu. Dzięki niej możliwe jest między innymi wczesne rozpoznanie chorób nerek, a także dolegliwości związanych z drogami moczowymi, dlatego warto je zrobić, podobnie jak w przypadku morfologii krwi, raz do roku.
Warto pamiętać również o regularnym wykonywaniu profilu lipidowego. Pozwala on zmierzyć poziom cholesterolu we krwi, a tym samym ocenić ryzyko rozwoju groźnej choroby, mianowicie miażdżycy, a także innych schorzeń układu krążenia. Zalecamy wykonywanie profilu lipidowego co pięć lat, jednak osoby znajdujące się w grupie ryzyka, np. zmagające się z nadwagą, powinny wykonywać go częściej.

Diagnostyka cukrzycowa, czyli kiedy wykonywać profilaktyczne badanie poziomu glukozy we krwi?

Cukrzyca to w obecnych czasach bardzo często spotykana choroba cywilizacyjna. Badanie profilaktyczne mierzące poziom glukozy we krwi należy wykonać co najmniej raz do roku, nawet wówczas, gdy nie dostrzegamy u siebie senności lub apatii, czyli najczęstszych objawów tego schorzenia.